Komornik sądowy, według Ustawy o komornikach sądowych, jest funkcjonariuszem publicznym, który działa przy sądzie rejonowym. Jest to więc zawód, który zaliczyć można do tej samej grupy, w której znajdują się sędziowie, prokuratorzy czy policjanci. Komornik sądowy jest jedynym gwarantem odzyskania zaległych należności, w sytuacjach kiedy wierzyciel nie jest w stanie nakłonić dłużnika do spłaty zadłużenia.
Jak działa komornik sądowy?
W przypadkach wyraźnego braku chęci współpracy, a także unikania kontaktu przez dłużnika w sprawie uiszczenia długu wobec wierzyciela, przeprowadzana jest egzekucja komornicza. Zanim jednak przejmie ją komornik, sprawa dotycząca spłaty zaległych zobowiązań trafia w pierwszej kolejności na drogę postępowania sądowego. Sąd weryfikuje sprawę i wydaje dla niej tytuł wykonawczy – dokument potwierdzający faktyczne istnienie obowiązku zapłaty określonej kwoty, a także zawierający nakaz zapłaty tejże kwoty. Na tym etapie, dłużnik może, a nawet powinien wnosić wszelkiego rodzaju argumenty i brać czynny udział w sprawie. Po przejęciu postępowania przez komornika sądowego nie będzie miał już bowiem takiej możliwości.
Po zakończeniu sprawy przed sądem, wierzyciel zobowiązany jest złożyć wniosek o rozpoczęcie postępowania egzekucyjnego i wskazać sposoby egzekucji. Na tym etapie określone zostaje, z czego przeprowadzona ma być egzekucja. To nie komornik, lecz sąd i wierzyciel decydują o tym, jakie środki zostaną zajęte w celu spłaty zadłużenia. Co ważne, komornik sądowy nie ma obowiązku badać zasadności długu. Weryfikuje on tylko wniosek pod względem formalnym – sprawdza jego poprawność, podpisy i wymagane załączniki.
Głównym zadaniem komornika jest ściągnięcie z majątku dłużnika należności dla wierzyciela. W ramach postępowania komornik sądowy może prowadzić egzekucję długu z:
- ruchomości lub nieruchomości należących do dłużnika,
- części lub całego wynagrodzenia,
- świadczeń rentowych lub emerytalnych,
- rachunków bankowych,
- innych wierzytelności i praw majątkowych, np. akcji.